History ခပ္ည့ံညံ့ ငနဲတစ္ေကာင္ သံသရာထဲမွာ ေပ်ာ္ေနခဲ႔တယ္

ပင္လယ္ထဲ ေရငတ္ေနရသလို

ပန္းမခူးရ ဆိုင္းဘတ္ေတြ အျပည့္ ပန္းခင္းထဲ ေရာက္ေနသလို

ဖ်ာေလးတစ္ခ်ပ္ နဲ႔ ပြဲလန္႔ခ်ိန္ ေစာင့္ေနရသလို

မ၀ယ္ဘဲ အျမည္းစားလို႔ ရတဲ႔ ထိုးမုန္႔ဆိုင္တန္းထဲ

၀င္ေလွ်ာက္ျဖစ္တဲ႔ ညေနခင္းေတြလို

သံသရာထဲမွာ ေပ်ာ္ေနခဲ႔တယ္

မနက္ျဖန္ ၊ မနက္ျဖန္ နဲ႔ ပဲ

ညနက္နက္ေတြထဲ ေပ' အိပ္ရ

ေလညွင္းေလးေတြ ၊ မုိးဖြဲေလးေတြ နဲ႔

ေနာင္ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာမွာ ... ဆိုတဲ႔

စိတ္ကူး နဲ႔ ပဲ

သံသရာထဲမွာ ေပ်ာ္ေနခဲ႔တယ္

ၾကယ္ေတြသီ

ေခတ္ေပၚ ဆက္သြယ္ျခင္းေတြ နဲ႔

စိတ္ တစ္ခု က စိတ္ တစ္ခု ဆီ ခ်ိတ္ဆက္ခဲ႔

အခ်ိန္ေတြက အေတာမသတ္ဘူး ထင္မိဟန္ တူပါရဲ႕

ကုိယ္႔ ကိုယ္ ကိုယ္ ညာေနၾက အတုိင္း ဆက္ ညာ

သံသရာထဲမွာ ေပ်ာ္ေနခဲ႔တယ္

အခ်ိန္တန္ေတာ႔ အိမ္ျပန္မယ္' လုပ္တယ္

အိမ္' လို႔ စိတ္ကို သိေအာင္ ေျပာၾကည့္တယ္

စိတ္ကို စကားေျပာရတာ ဒီတစ္ခါ အခက္ဆုံးပဲ

ဘ၀ဆိုတာ ေျပးႏိူင္သေလာက္ ေျပး ဆိုလား ...

လူေကာင္းျဖစ္ဖို႔က လူဆိုးျဖစ္ဖို႔ေလာက္ မလြယ္ဘူး ဆိုလား ...

မ်ားလိုက္တဲ႔ ... အဆိုအမိန္႔ေတြ ... ဒႆနေတြ ...

ဒီဘက္ သတိ နဲ႔ လိုက္မွတ္မိသမွ်က

ဟိုဘက္ သတိ နဲ႔ သိလိုက္သမွ် ေလာကဓံမွာ

အလြယ္တကူ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတတ္ၾကစၿမဲ

ဒီလိုနဲ႔ ...

History ခပ္ညံ့ညံ့ငနဲ တစ္ေကာင္

သံသရာထဲမွာ ေပ်ာ္ေနရျခင္းက

တင္ဆက္ေနၾက သတင္းမ်ား ပုံစံ

ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ ။   ။

PM 11:30 16th SEPTEMBER 2012

ျမစ္ႀကီးနား

ေသြး ကို ေသြး နဲ႔ စကားေျပာခဲ႔ၾက

ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္က သိမ္းမထားတတ္မႈ ဥာဥ္' အတိုင္း

ခင္ဗ်ား စိတ္ေတြလည္း ပြင့္လင္းရိုးသားကုန္ၾက

တစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ၾကားမွာ

ဘယ္တုန္းကမွ မလိုအပ္ခဲ႔တဲ႔ အားနာျခင္းကို ထားခဲ႔လိုက္ႏိူင္

ထင္သာျမင္သာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဆက္ဆံ

ဒါကပဲ ၿမဳိ႕ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္တယ္ ။

အလုပ္ ကို အလုပ္ နဲ႔ တူေအာင္ လုပ္တတ္တဲ႔ ၿမဳိ႕

သီခ်င္း ကို သီခ်င္း နဲ႔ တူေအာင္ ဆိုတတ္တဲ႔ ၿမဳိ႕

အရက္ ကို အရက္ နဲ႔ တူေအာင္ ေသာက္တတ္တဲ႔ ၿမဳိ႕

အခ်စ္ ကို အခ်စ္ နဲ႔ တူေစၿပီး

အလြမ္း ကိုလည္း အလြမ္း နဲ႔ တူေစခဲ႔ ...

ကရိန္ေနာ္ ၊ ေဂ်ာ္ဘြမ္ေတာင္ ၊ ဗလမင္းထင္

Kiss Me ၊ ပင္လယ္ေကြ႕ ၊ ဂ်ိန္းေဖာသူ

ကမ္းသာယာ ၊ Summer House ၊ ေရႊေတာင္ဂါးဒင္း

အပန္းေျဖစရာ ... နားခိုရာ ...

စိတ္ အင္ဂ်င္ကို ျပန္လည္ အားျဖည့္ရာ

ဘယ္ေနရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္

ခင္ဗ်ား သိပ္မုန္းတဲ႔ ဟန္လုပ္ထားျခင္းေတြကိုေတာ႔

တျပားသားမွ ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ဘူး ။

ခ်စ္သူလမ္းမွာ ေလွ်ာက္

တခ်ဳိ႕ေသာ ခင္ဗ်ား ႏွစ္ကာလမ်ားရဲ႕ ေပ်ာက္ရွမႈတို႔ကို

စီးေမ်ာေနတဲ႔ ေရအလ်ဥ္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္

လြင့္၀ဲေနတဲ႔ တိမ္စိုင္ေတြကို ေငးေမာရင္း ျဖစ္ျဖစ္

ဟိုးဘက္ကမ္းက ေတာင္တန္းေတြဆီမွာ ျဖစ္ျဖစ္

ျပန္လည္ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိႏိူင္ေကာင္းရဲ႕

ရံဖန္ရံခါ ဘာသာစကား ကြဲျပားမႈေတြ ႀကဳံရတဲ႔အခါ

စိတ္အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံရတဲ႔ ေႏြးေထြးမႈရဲ႕ အရသာကို

ခင္ဗ်ားလည္း ႏွစ္ၿခဳိက္လိမ္႔မယ္ လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါရဲ႕

ရိုးရာဆန္တဲ႔ အစားအစာေတြနဲ႔

ႏွစ္ရွည္ပင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဥတုရာသီမွာ

ခင္ဗ်ားလည္း မၾကာမီ အသားက်သြားလိမ္႔မယ္ လို႔

ေမွ်ာ္လင့္မိပါရဲ႕

မနီးမေ၀း အရပ္ေဒသေတြဆီက

မေက်လည္မႈေတြ အေၾကာင္းေတာ႔ ခဏျဖစ္ျဖစ္ ေမ႔ထားရလိမ္႔မယ္

ကိုယ္႔ဘာသာ အစာရွာႏိူင္ပါရက္နဲ႔

စိတ္ကို သံႀကိဳးခတ္ခံထားရတဲ႔ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္လို

တခ်ဳိ႕ျခင္းရာေတြက လြတ္လပ္မႈ ေလ်ာ႔ပါးေနႏိူင္တာပဲေလ

ဧရာ၀တီ ရဲ႕ အစ

ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ (၄၇၆) ေပ ေက်ာ္ က

ဆုေတာင္းေတြအေၾကာင္းေတာ႔

ကၽြန္ေတာ္တို႔ 

ေျဖးေျဖးမွ ေျပာၾကရေအာင္ မိတ္ေဆြ ... ။    ။

PM 11:48 5th September 2012

ျမန္မာေမ

သူဟာ

မာလာေမ မဟုတ္ဘူး

ျမန္မာေမ ...

စကားလုံးေတြ နဲ႔

က်ဳပ္တို႔ကို ကယ္တင္

စကာလုံးေတြ နဲ႔

က်ဳပ္တို႔ကို ေျဖသိမ္႔

ကၽြႏု္ပ္တို႔ အားလုံးအတြက္ေတာ႔

သူဟာ ကဗ်ာပဲ

အို ... ျမန္မာေမ

သင့္ ႏႈတ္က ထြက္တဲ႔

စကားလုံးေတြဟာ

ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကို တုန္လႈပ္

ယမ္းနံ႔ေတြကို နည္းပါးသြားေစရဲ႕

စကားလုံးေတြအေပၚ

သင့္ တန္ဖိုးထားမႈက

ကဗ်ာသမားေတြကိုေတာင္

အ႔ံၾသသြားေစခဲ႔

အို ... ျမန္မာေမ

ဒီစကားလုံးေတြကို

သင္ ဘယ္က ရခဲ႔ပါသလဲ

ဒီ စကားလုံးေတြရဲ႕ တန္ဖိုး

သင္ ဘယ္က သိခဲ႔ပါသလဲ

မွန္ကန္ ေျပျပစ္ နား၀င္လြယ္ေသာ

ရစ္သမ္ေတြ

သင္ ဘယ္သူ႕ဆီက သင္ယူခဲ႔ပါသလဲ

မေပ်ာ႔တဲ႔ ေနရာ ဆိုလို႔ ဒူးေခါင္းပဲ ရွိတယ္တဲ႔

ဟုတ္တယ္ ျမန္မာေမ

တကယ္ေတာ႔

ဒီ စကားလုံးေတြက

အႏွစ္ႏွစ္ အလလ သိုမွီးထားခဲ႔တဲ႔

သင့္ ႏွလုံးနံရံထဲက

တိုက္ရိုက္ ထြက္က်လာတာေၾကာင့္ပဲ

ျဖစ္မယ္

အို ... ျမန္မာေမ

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေျမပုံေပၚ

ကဗ်ာဆန္တဲ႔ စကားေတြ

ဆက္လက္ႀကဲျဖန္႔ေနပါေလာ႔

ခ်ဳိးျဖဴငွက္ကေလးလို

သင္ တိုးတိုးစကား ဆိုလို႔

ဧရာ၀တီ ျမစ္ႀကီးအေပၚ

လႊတ္တင္လိုက္ပါေတာ႔

အို ... ျမန္မာေမ

ဆုေပါင္း ၁၂၀ ေက်ာ္

ကမာၻမွာ

ဘယ္သူေတြ ရခဲ႔ဖူးလည္းလို႔

ကၽြႏု္ပ္ သိခ်င္လိုက္တာ

စူပါ ပါ၀ါ ႏူိင္ငံရဲ႕

ပထမဆုံး လူမည္း သမၼတ နဲ႔

ပထမဆုံး စကားေျပာဖူးတဲ႔

ျမန္မာမက သင္ပဲ

အို ... ျမန္မာေမ

သင္ဟာ သင့္အဖလိုပဲ

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာျပည္ ေျမပုံေပၚမွာ

ဘယ္ေတာ႔မွ မေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္႔

ေလဆာ ဘိြဳင္လာ အစက္ကေလးတစ္စက္

အသင္ဟာ

တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားဖို႔က လြဲလို႔

ဘာမွ မလိုခ်င္သူ

ေျမာက္ကၽြန္းသူ အတုလကာရီ ျဖစ္တယ္

အသင္ဟာ

ကၽြႏု္ပ္တို႔ အားလုံး အတြက္

ဖန္ဆင္းရွင္က ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တဲ႔

ေမတၱာတရား ႀကီးမားသူ သမီးေတာ္ ျဖစ္တယ္

အကၽြႏု္ပ္တို႔ေတြရဲ႕ ဒုကၡကို

အသင္ပဲ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္

အကၽြႏု္ပ္ေတြရဲ႕ အရာရာကို

အသင္ပဲ မွ်တစြာ ညႊန္ၾကားႏိူင္တယ္

အသင္ဟာ

ကၽြႏု္ပ္တို႔ အားလုံးရဲ႕

ႏွလုံးသားေတြထဲက

ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕

ေစခိုင္းမႈမွ မပါဘဲ

လြတ္လပ္စြာ တင္ေျမွာက္ထားတဲ႔

ေခါင္းေဆာင္ ၊ မိတ္ေဆြ

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေသြးေၾကာေတြထဲ

အစဥ္ ထာ၀ရ စီးဆင္းေနမယ္႔

ျမစ္မင္း ဧရာ

ျမန္မာေမ

အို ... ျမန္မာေမ

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကိုယ္စား

အသင့္ကို

ျမန္မာျပည္ ေျမပုံရဲ႕

အလယ္ေခါင္တည့္တည့္မွာပဲ

ေနရာခ်ထား လိုက္ပါရေစေတာ႔

အို ... ျမန္မာေမ

မေကာင္းသူပယ္ ေကာင္းသူကယ္

သင့္ရဲ႕

တရား မွ်တတဲ႔

ၾကယ္ႏွင္တံ နဲ႔ ပဲ

ငါတို႔ကို တည္ေဆာက္

ငါတို႔ကို အျပစ္ေပးပါေလာ႔

အို ... ျမန္မာေမ

အသင္ လိုခ်င္တာေတြလည္း အသင္ ရပါေစ

ကဗ်ာဆရာေတြ လိုခ်င္တာလည္း ကဗ်ာဆရာေတြ ရပါေစ

ေကာင္းေသာေန႔ပါ ျမန္မာေမ ။    ။

ရိုး ဒီ

ထုသားေပသားက်တဲ႔ေန႔

ပ်ဳိ႕တက္လာေသာ အုံၾကြမႈကို

မ်ဳိခ်မိသည့္ေနာက္

အစာမွားသလို ဘာလိုလုိျဖစ္ခဲ႔

(တကယ္ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ။)

၂၁ ေတာစပ္အ၀င္၀ မွာ

ငါ ဟာ ...

ေသြးသားအတြက္ ေလး ၊ ျမွား တို႔ကို စြန္႔ပစ္ခဲ႔သူ …

ႀကိဳးစားျခင္းကို ေလးလုံးစပ္၍ ရယ္ပြဲ ဖြဲ႕ခဲ႔သူ …

ဦးတည္ရာမဲ႔ ေကာက္ေၾကာင္းတို႔နဲ႔ ရႈပ္ေထြးခဲ႔သူ …

(ဘယ္လိုလူလဲ …?)

ဒီလိုလူ အတြက္

`အိမ္´ကို ႏွစ္သက္ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ

ၾကမ္းအခင္းကို ဘီး (ဘိမ္း) လုံးတပ္

ငွက္ေမႊးအကာ တို႔ နဲ႔ ျပည့္ႏွက္ဘိတဲ႔

`ေလထဲက တိုက္အိမ္´သာ ျဖစ္ေလာက္ရ႕ဲေလ ။

ေသြဖည္ေနခဲ႔ၿပီး ျပည့္စုံေက်နပ္မႈ တို႔မွ

ငါ႔ကိုယ္ငါ ပက္လက္ေမွ်ာဖို႔ရာ

လူတကာ ရဲ႕ တံေတြးခြက္ကို လိုက္ရွာခဲ႔

(ရွာသလိုလို လုပ္ခဲ႔တာ …)

အစျပဳဖို႔ရာ လည္း စူးစမ္းရင္းမွာပဲ

အံ့ၾသထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ

အစ ဟာ အဆုံးသတ္ခဲ႔ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိခဲ႔ရ

ငါ႔ကိုယ္ငါ သၿဂိဳလ္ဖို႔ရာ အတြက္

တစ္ဘ၀တာလုံး စ်ာပန စရိတ္ကို လိုက္ရွာရမယ္႔ အျဖစ္ …

ျဖစ္ရပ္တိုင္း သည္ အဓိပၸာယ္ ကိုယ္စီ ရွိသည္ ဆိုပါအံ့

အဓိပၸာယ္ တိုင္း အတြက္ ျဖစ္ရပ္တို႔ကို သာဓက ျပပါ ။

 

23rd September 2001

ဘုံဆိုင္က ကဗ်ာဆရာ

လက္ခုပ္တီးေပးသူေတြ ရွိသလို

ေရကိုင္ၿပီး နံၾကားကို ပြတ္သပ္ေပးလိုသူေတြ ရွိရဲ႕

မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ အႀကီးႀကီး တစ္ခု နဲ႔ သူတို႔ အေပၚ ရိုးသားခဲ႔

အေလ႔က် ခ်ဥ္ျခင္းတပ္မႈေတြ နဲ႔ လည္း

ေလခ်ဥ္တက္တိုင္း အိတ္ကပ္ကိုပဲ စမ္း”စမ္း” ေနမိ

မိတ္ဆုံစားပြဲ ေတြမွာေတာ႔

ေတာကေမ်ာက္ ၿမိဳ႕ေရာက္ေနသလို ...

ဘာကိုမွ စကားမစပ္မိလိုက္နဲ႔

အေျဖတိုင္း အတြက္ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ေတာင္ စဥ္းစားမတတ္

ဂုဏ္တင္စရာလိုလို ေျပာေနျဖစ္သမွ်တုိ႔ အတြက္

ရင္ဦးခန္းမွာ ၀ိ၀ါဒေတြ ကြဲျပားေနဖုိ႔ မလို

လူေပါင္းေျခာက္သန္းၾကားမွာ

သံစဥ္အမွန္ နဲ႔ တြန္က်ဴးပစ္လိုက္ဖို႔ ဆိုတာ

ဒီ ဘုန္းနိမ္႔တတ္တဲ႔ ေနရာက

မသိစိတ္ ရဲ႕ လူရည္ေသြးမႈ ျပယုဂ္ မွ်သာ ျဖစ္တယ္။   ။

20th December 2003

ျမစ္ေပၚက ရႈခင္း

အစုန္အဆန္ လႈိုင္းၾကက္ခြပ္ကေလးေတြထဲ

တက္မပါ ၊ ရြက္မပါ

လက္ နဲ႔ သာ ယက္တြားေနေတာ႔ ...

သတိေပးတဲ႔ အသံတခ်ဳိ႕လည္း

အေတာ္ေ၀းေ၀းမွာ က်န္ခဲ႔ၿပီ ။

သူရဲေကာင္းေယာင္ေယာင္ ၊ သူေတာင္းစားေယာင္ေယာင္

ေငြေၾကးကို အေလးမထားသူေယာင္ေယာင္
 
သရုပ္ေဆာင္ခဲ႔ ...

က်ရာ ဇာတ္ရုပ္ အတိုင္း ေပါ႔ ...

ဘ၀က လေပါင္း (၆၀) စာ ေႏွးေကြးေလးလံေနၿပီး

လမင္းေလး ရွိတဲ႔ည က ပဲ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အ၀တ္တန္ဆာေတြ နဲ႔

စိမ္းျမျမ စိုခဲ႔ေပမယ္႔

အိပ္မႈန္စုံမႊား စိတ္ကူးေပါက္ရာ မို႔လား မသိဘူး

ဒီေန႔ေတာ႔

မေန႔ကေလာက္ကို

အိပ္စက္ျခင္းမွာ ဆား” မပါ ...

ျဖစ္ၿပီးရင္း ပ်က္ပ်က္ေနတတ္တဲ႔

သဘာ၀ ဓမၼ ကိုလည္း အျမင္ကတ္လိုက္ပ

ဒုကၡကို ပိုးေမြးသလို ေမြးလာၿပီး

ဒီေမ်ာက္ကို ကိုယ္႔၀မ္းကိုယ္ေက်ာင္းဖို႔ ေျပာမရမွေတာ႔ ...

ကဲ ... ဟစ္ပိုခေရးတီးစ္ေရ ...

က်ဳပ္ ေလွ၀မ္းထဲ ခဏေလာက္ ၾကြခဲ႔လိုက္ပါ

လေရာင္ထဲ ဘ၀ကို ထည့္ေပါင္းမိရာက

ဟစ္ပိုခေရးတီးစ္ နားနီး ဟစ္ပိုခေရးတီးစ္ မ်ား ... ျဖစ္မလား ေတြးရမတဲ႔ ...

13th January 2004

တသားတည္း က်တဲ႔ စိတ္

ဧဒင္ ဒ႑ာရီ ထဲက

အာဒမ္ ရဲ႕ နံရိုး ဟာ ဧ၀ ျဖစ္ခဲ႔ သလို

ငါ႔ အေသြးအသား နဲ႔ ခႏၶာမွာ

မင္းလည္း ပါမယ္လို႔

ငါက ယုံမွတ္ထားခဲ႔ပါတယ္ ။

ေကာင္မေလး ရယ္ …

လက္သည္းဆိတ္ေတာ႔ လက္ထိပ္နာသတဲ႔ …

အိမ္ေရွ႕ပူေတာ႔ အိမ္ေနာက္ မခ်မ္းသာဘူး တဲ႔ …

အရင္းလဲရင္ အဖ်ား ထင္းျဖစ္တယ္ တဲ႔ …


တခါတခါ မွာ

ငါ လုပ္လိုက္မိတာေတြက

မင္း စိတ္ကူး စိတ္သန္း နဲ႔ ထပ္တူ

မင္း ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ ကလည္း

ငါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔သလို

ေနာက္ဆုံး …

မင္း အေတြးအေခၚ နဲ႔ ငါ႔ ခံယူခ်က္ တို႔ဟာ

တသတ္တမွတ္တည္း ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး

မင္႔ အေပၚ ငါ႔ ယုံၾကည္ခ်က္ကလည္း

ေလကို ရွဴရွိဴက္မိတိုင္း

ငါ႔ ကိုယ္မွာ

အသက္ဓာတ္ ရွိေနေသးတာလို ေသခ်ာခဲ႔

ဒီလို နဲ႔

ငါဟာ မင္းပဲ ျဖစ္ေနၿပီး

မင္း ဟာလည္း ငါပဲ ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ဆိုတာ

ငါတို႔မွာ ပိုခိုင္မာခဲ႔ေပါ႔ …


ေကာင္မေလးေရ …

မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔ ေနထိုင္တဲ႔ အခါ

မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔ ေတြးေတာတဲ႔ အခါ

မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔

ငါ႔ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္တဲ႔ အခါ

မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔

ငါ႔ကို လြမ္းဆြတ္မိတဲ႔ အခါ

အဲဒီ အေျခအေနကို ျပန္သတိရ

ဘယ္ေနရာ

ဘယ္အေနအထား

ဘယ္သူေတြ ၾကားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္

ငါ႔ရင္မွာလည္း

မင္း စိတ္အတိုင္းပဲ

တည္ရွိေနေတာ႔မွာ …။   ။

9th MAY 2007

လက္ခံလိုက္မယ္

ေရ ဆိုတာ

အေရာင္ပါဖို႔ မလိုဘူး ။

ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔

စြန္႔စားခန္းမွာ

ကမ္းပါးႏွစ္ဖက္

ႀကိဳးတံတားေလး နဲ႔

ကူးျဖတ္ရတာလည္း ရွိဦးမွာေပါ႔ ...

အိပ္မက္ေတြ ပဲ မက္တတ္ရင္

အခန္းဆက္ ဇာတ္ေၾကာင္း အဆင္မွာ

၀င္ မပါခ်င္နဲ႔

အလွစိုက္ ပန္းအိုးေလးေတြ

အလွေမြး ေရႊငါးေလးေတြ

အလွၾကည့္ ပန္းခ်ီကားေလးေတြ

အလွ ...

အလွ ...

အလွ ...

ဒီလိုနဲ႔ပဲ သုခုမ ဆန္ေနေတာ႔ မလား ။

ခါေတာ္မွီ စြင့္လန္းတတ္ဖို႔ပါပဲေလ ...

သိပ္ အေ၀းႀကီးေတြလည္း ေလွ်ာက္မေတြးလိုက္ပါနဲ႔

ဒီေန႔ကိုေတာင္

ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်

က်က်နန

အစီအစဥ္ ခ်လို႔မွ မရတာ ...။   ။

15th November 2009

အယူခံ

ကိုယ္႔ ဒုကၡ ကိုယ္ ရွာခဲ႔တဲ႔ လမ္း

ရနံ႔က ေလညွင္းကို မေရွာင္ႏိူင္တာလား

ေလညွင္းက ရနံ႔ကို မေရွာင္ႏိူင္တာလား

တကယ္ဆို အခ်စ္မွာ အျပစ္မရွိပါဘူး ။

ဒဏ္ရာ အနာတရေတြ နဲ႔

စည္းအျပင္ေရာက္ေနတာကလြဲလို႔

ကဗ်ာဆရာ ဆိုတာလည္း လူ ပဲ

ဒုကၡ နဲ႔ တစ္ခါေတြ႕တိုင္း

မိန္းမတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ

တိုးေ၀ွ႔ငိုရႈိက္ပစ္လိုက္ခ်င္တာေပါ႔ ...

မပိုပါဘူး

ဒီ့ထက္ မပိုပါဘူး

မလိုပါဘူး

ရမၼက္ေတြလည္း မလိုပါဘူး

ဆိတ္ကြယ္ရာ အေမွာင္ထဲ

ကမာၻေပၚမွာ

ဘယ္သူမွ မေျပာဘူးေသးတဲ႔

စကားတစ္ခြန္း နဲ႔

မင္း ရဲ႕ အသံေလးကိုပဲ

ျပစ္မွားမိခဲ႔တဲ႔ ငါ

တကယ္ဆို

အခ်စ္မွာ အျပစ္မရွိပါဘူး ။

 ရိုးဒီ

23rd APRIL 2008

အမည္မဲ႔ (၂)

အကယ္၍

ႏွင္းဆီခင္းထဲမွာ

ျမက္ပင္ေလးတစ္ပင္ ေပါက္ေနမယ္ ဆိုရင္

ႏွင္းဆီပင္ အႏႈတ္ခံရမလား

ျမက္ပင္ အႏႈတ္ခံရမလား

ဒီလိုနဲ႔

ျမက္ပင္ေလး မေသခင္ ေျပာသြားတယ္

နာၾကည္းစြာနဲ႔ေပါ႔ ...

ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းက

ဒီေနရာမွာ

ျမက္ရိုင္းေတာႀကီးသာ ရွိခဲ႔တာ

မေမ႔ပါနဲ႔ ...။   ။

SUNDAY NOON

မိုးနည္းရပ္၀န္း ( ၂ )

မိုးတိမ္က

ကိုယ္႔ကို ရယ္သြမ္းေသြးတယ္

တစ္ခုေသာ ေမြးေန႔က ကိုယ္႔ ဆံပင္ကို နမ္းတယ္

သတင္း အတိအက် မသိရတဲ႔ သတင္းက

ကိုယ္႔ ႏွလုံးသားကို အစိုအေျခာက္ ေျမွာက္တယ္ ။

ေနမင္းကို သားေရကြင္း နဲ႔ ပစ္တဲ႔ ကေလးကို

သူ႔ ကိုယ္စား

၀မ္းနည္းေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာ ပါးပါမယ္ ။

ခင္ေဇာ္ျမင့္

L' isommie

ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလြန္းတဲ႔

ေလာကသားေတြ အလယ္

အမွန္တရားကို ေဖြရွာဖို႔ အတြက္

အေတြးတစ္ခ်က္ပဲ လိုတယ္ ။

ေနပါေစ ... ေနပါေစေတာ႔ ...

ခ်စ္ျခင္း ၊ မုန္းျခင္းကင္းတဲ႔ ကမာၻကိုေရာက္ဖို႔

ငါ အိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ မရပါဘူး

ေကာင္းကင္က ပထမဆုံး ႏွင္းစက္ရဲ႕

ေျမကမာၻ အေတြ႕အႀကဳံက ခါးသီးလြန္းတယ္။

တာ၀န္ ဆိုတာကလည္း

ဖိစီးေနေသးျပန္ေတာ႔

ႏွင္းစက္ေတြ ... မိုးစက္ေတြ

ဖုန္မႈန္႔ နဲ႔ အတၱေတြၾကား

ေရာျပြမ္းလို႔ ကခုန္ေနၾကေသးေလရဲ႕ ...

တကယ္ပါ

အိပ္မက္တစ္ခုလို

သက္တမ္းတစ္ခုက ႏိုးထခ်ိန္

ေခၽြးစက္တို႔ နဲ႔

အျဖဴေရာင္လက္ေတြက ကမ္းတဲ႔

ပန္းပြင့္ေတြကိုပဲ

ငါ

သီကုံးပန္ဆင္ခဲ႔ပါတယ္ ။   ။

SUNDAY NOON

ဆိုပါစို႔

ကမာၻႀကီးဟာ ႐ြာႀကီးတစ္႐ြာ ျဖစ္တယ္ ဆိုပါစို႔

႐ြာႀကီးတစ္႐ြာ ထဲမွာ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ ထဲမွာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ထဲမွာ ေနၾကာပန္းတစ္ပြင္႔ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ေနၾကာပန္းတစ္ပြင္႔ ထဲမွာ ဘုရားသခင္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ဘုရားသခင္ ထဲမွာ အဆိပ္ခြက္တစ္ခြက္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

အဆိပ္ခြက္တစ္ခြက္ ထဲမွာ ေငြစေၾကးစ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ေငြစေၾကးစ ထဲမွာ ၀ံပုေလြတစ္အုပ္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

၀ံပုေလြတစ္အုပ္ ထဲမွာ အဏုျမဴွဗုံးတစ္လုံး ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

အဏုျမဴွဗုံးတစ္လုံး ထဲမွာ ေႏြဦး ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ေႏြဦး ထဲမွာ ဂစ္တာတစ္လက္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ဂစ္တာတစ္လက္ ထဲမွာ သံလြင္ခက္တစ္ခက္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

သံလြင္ခက္တစ္ခက္ ထဲမွာ ေသနတ္တစ္လက္ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ေသနတ္တစ္လက္ ထဲမွာ အၾကမ္းဖက္၀ါဒ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

အၾကမ္းဖက္၀ါဒ ထဲမွာ ေနာင္တတရား ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ေနာင္တတရား ထဲမွာ အတၲ၀ါဒ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

အတၲ၀ါဒ ထဲမွာ အႏုပညာ ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

အႏုပညာ ထဲမွာ ေသျခင္းတရား ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ေသျခင္းတရား ထဲမွာ ဘာမွ မ႐ွိျခင္း ႐ွိတယ္ ဆိုပါစို႔

ဘာမွ မ႐ွိျခင္း ထဲမွာမွ

ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကမာၻႀကီးဟာ ခ်မ္းသာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ႔တယ္

ဆိုပါစို႔…….။ ။

႐ိုးဒီ

ႏြယ္နီ , AUG: 07'

က်န္ရစ္သူ မိသားစု

အခုေတာ႔…

အိမ္ကေလး ရဲ႕႔ မိုးေလ၀သမွာ

စာၾကည့္စားပြဲေလးလည္း မီးခိုးတိတ္

မီးဖိုေခ်ာင္ မီးသီးေလးလည္း ကၽြမ္း

အိမ္ေ႐ွ႕ ၀င္းတံခါးေလးလည္း

သံဆူးႀကိဳး မဲ႔ ခ႔ဲ ၿပီ…

ညိွဳးေရာ္ေနတဲ႔ ျခံ၀င္းထဲ



တျခမ္းပဲ႔ ေမတၲာလမ္း

ေႏြ ၀ကၤပါ

တရားသံ အဆုံးမွာ

မ်က္ရည္နဲ႔ ေရစက္ခ်ခဲ႔သူ

အိမ္႐ွင္မရဲ႕အလြမ္းေတြ

အေမွာင္ထဲ ေငးေငးရီရီ။ ။

႐ိုးဒီ

< ကာတြန္းမ်ဳိးေလး သို႔ >

စိန္ေခၚပြဲ

ေလာကဓံ ... ေရ

ရက္စက္လိုက္စမ္း

နင္ လွည့္စားရာ ... လမ္းတေလွ်ာက္

ငါ ... အၿပဳံးမပ်က္ခဲ႔ဘူးေနာ္


ေလာကဓံ ... ေရ

ရက္စက္လိုက္စမ္း

နင္ ... က်ီစားတယ္ ဆိုေပမယ္႔

ငါ႔ ေက်ာမွာ ဒဏ္ရာ အထပ္ထပ္


ေလာကဓံ ... ေရ

ရက္စက္လိုက္စမ္း

ႏိူင္သူ စားစတမ္း

ဒီပြဲမွာ

ငါ႔ ထမင္းလုတ္ နင့္ကို ခြံ႕ေကၽြးလုိက္မယ္


ေလာကဓံ ... ေရ

ရက္စက္လိုက္စမ္း

ပန္းမ၀င္ခင္

ေျခထိုးခံခဲ႔တဲ႔ နင့္ကို

ငါ အႏိူင္ေပးထားလိုက္ဦးမယ္


ကဲ ...

ေလာကဓံ ... ေရ


ဒီမွာ ၾကည့္စမ္း

နင္ အရမ္း ျမင္ခ်င္ေနတဲ႔

ရွဴံးသူ႔မ်က္ႏွာ

ငါ႔ ဆီမွာ ရွိ ..... မရွိ

ရဲရဲၾကည့္စမ္း

ငါ႔ မ်က္လုံးနဲ႔ ငါ႔ အၿပဳံး

နင္ ရင္ဆိုင္၀ံ့ရင္

ေလာကဓံ ... ေရ

ေက်ာခိုင္းလိုက္ေတာ႔

ငါ႔ လို အၿပဳံးမ်ဳိး

နင္ၿပဳံးႏိူင္ကာမွ

ငါ႔ ကို ေစ႔ေစ႔ လာၾကည့္ေလ ...။   ။

 SUNDAY NOON