ဧဒင္ ဒ႑ာရီ ထဲက
အာဒမ္ ရဲ႕ နံရိုး ဟာ ဧ၀ ျဖစ္ခဲ႔ သလို
ငါ႔ အေသြးအသား နဲ႔ ခႏၶာမွာ
မင္းလည္း ပါမယ္လို႔
ငါက ယုံမွတ္ထားခဲ႔ပါတယ္ ။
ေကာင္မေလး ရယ္ …
လက္သည္းဆိတ္ေတာ႔ လက္ထိပ္နာသတဲ႔ …
အိမ္ေရွ႕ပူေတာ႔ အိမ္ေနာက္ မခ်မ္းသာဘူး တဲ႔ …
အရင္းလဲရင္ အဖ်ား ထင္းျဖစ္တယ္ တဲ႔ …
တခါတခါ မွာ
ငါ လုပ္လိုက္မိတာေတြက
မင္း စိတ္ကူး စိတ္သန္း နဲ႔ ထပ္တူ
မင္း ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ ကလည္း
ငါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔သလို
ေနာက္ဆုံး …
မင္း အေတြးအေခၚ နဲ႔ ငါ႔ ခံယူခ်က္ တို႔ဟာ
တသတ္တမွတ္တည္း ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး
မင္႔ အေပၚ ငါ႔ ယုံၾကည္ခ်က္ကလည္း
ေလကို ရွဴရွိဴက္မိတိုင္း
ငါ႔ ကိုယ္မွာ
အသက္ဓာတ္ ရွိေနေသးတာလို ေသခ်ာခဲ႔
ဒီလို နဲ႔
ငါဟာ မင္းပဲ ျဖစ္ေနၿပီး
မင္း ဟာလည္း ငါပဲ ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ဆိုတာ
ငါတို႔မွာ ပိုခိုင္မာခဲ႔ေပါ႔ …
ေကာင္မေလးေရ …
မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔ ေနထိုင္တဲ႔ အခါ
မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔ ေတြးေတာတဲ႔ အခါ
မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔
ငါ႔ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္တဲ႔ အခါ
မင္းဟာ မင္း´အျဖစ္ နဲ႔
ငါ႔ကို လြမ္းဆြတ္မိတဲ႔ အခါ
အဲဒီ အေျခအေနကို ျပန္သတိရ
ဘယ္ေနရာ
ဘယ္အေနအထား
ဘယ္သူေတြ ၾကားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ငါ႔ရင္မွာလည္း
မင္း စိတ္အတိုင္းပဲ
တည္ရွိေနေတာ႔မွာ …။ ။
9th MAY 2007
1 comment:
ကဗ်ာေလးေတြ အားေပးသြားပါတယ္ဗ်ာ... ပထမဆံုး အလည္ေရာက္လာရင္း လင့္ပါ တခါတည္း ယူသြားပါတယ္...
Post a Comment