ငါ႔ ေရေသာက္ျမစ္ နဲ႔ ငါ လန္းစြင့္ဖို႔
ဓာတ္ႀကီးေလးပါး သယံဇာတ ထဲ
အလင္းတစ္စက္မွ မေျပာက္မြန္းေပးရပါဘဲ
ေပါင္းပင္တစ္မွ်င္မွ မဖယ္ရွားေပးရပါဘဲ
ငါ႔ ေျမၾသဇာ နဲ႔ ငါ ကိုင္းျဖာရွက္ေသြးဖို႔
အပြင့္ပြင့္ဖို႔ မလို ၊ အသီးသီးဖို႔ မလို
ဘယ္ ေလာင္းရိပ္ မွာမွ မမွီခိုလိုေတာ႔
ေလွကားေတြ လိုအပ္ေနတုန္း လားကြယ္ …
တစ္ဦး သတိရျခင္းမွာ
တစ္ဦး က အိမ္႔ဆူးသြားတာမ်ဳိး…
တစ္ဦး အႏံြအတာမွာ
တစ္ဦး က သိပ္ႀကီး ေနရခက္ခက္
မျဖစ္လိုတာ အထိ …
ထဲထဲ၀င္၀င္ ပူပန္ခဲ႔ၾက
ဟိုး တခ်ိန္ကေတာ႔
ငါ့ဘက္ နဲ႔ မင္းဘက္ လို႔လည္း မေတြးတတ္ခဲ႔
ဒီတစ္ည ငါ လြမ္းထားရင္
ေနာက္ညမွာ မင္းက ျပန္ သတိရဖို႔ ကို ... အလိုလို
ဒီတစ္ေန႔ မင္း က သိပ္သတိရေနမိတယ္ ေျပာျဖစ္ရင္
ေနာက္ေန႔မွာ ငါ က ပိုၿပီး လြမ္းဆြတ္ရတဲ႔ အေၾကာင္း
စူးစူးနင့္နင့္ ...
စိတ္ထဲ ... ထိခိုက္ခဲ႔ပုံေလးေတြဆီ
အမွတ္ရမိ … ။ ။
26th September 2009
No comments:
Post a Comment