Friday, June 1, 2012

ေမာဟ ရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္



ေမာဟ အခ်ိန္အဆအတိုင္း

ရိုးသားျခင္း လြင့္၀ဲသြား

သံသယ မွ်ားတံထဲ

အိပ္မက္တစ္မက္ တန္းလန္းတြဲၿပီး …


သိပ္ ´ စူးရဲေသာ အလင္းမို႔ ေမွာင္ ´ သြားရတယ္ ။

နမိတ္ အကူးအလြဲ အေၾကာင္း မသိလို႔

ေၾကာင္ ´ သြားခဲ႔တယ္ ။

မ်က္လုံးအစုံ ပြင့္ဟေလတိုင္း

တင္းထားမိေသာ ဒဏ္ခံႀကိဳးကေလး …

မနက္ျဖန္ ´ ဆိုၿပီး ငင္ထားခဲ႔

ေန႔ေတြ ရက္ေတြ စီရီလို႔ …


အေသြးအသား မီးခတ္ေတာ႔မွ …

ျပတ္ေတာက္သြားရမတဲ႔လား …

နီရိုးေစာင္းသံ နဲ႔

ဘ၀ကို ကာရံ မလိုက္ပါရေစနဲ႔ကြယ္ …

ျမွားလွံေလးဓါး ေအာက္မွာ

ကိုယ္က်ပ္၀တ္စားေလးလို …

ေနၾကတ္ လၾကတ္ ရီရီပ်ပ်မွာ

တစ္ခုေသာ မီးအေရာင္ေလး လို …
 

စား၀တ္ေနေရး ဥပေဒ အရ

ဓါးပါးပါးတစ္ေခ်ာင္း န႔ဲ

ေနာက္ေက်ာဘက္ က

ကိုယ္႔ ၀ိဥာဥ္ ကို

စိုက္စိုက္ထိုးေနရေသာ ရာသီ ထဲ …

ကိုယ္ေစာင့္နတ္ တစ္ပါး လို

အနားမွာပဲ ေနေပးဖို႔ … ။   ။



PM 9:45 16th MAY 2010

2 comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ကဗ်ာေကာင္းေလးဖတ္ရလို႔ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္
လင့္ေလးလဲ ယူျပီး ခ်ိတ္မယ္ေနာ္။

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

တကယ္ကို ႏွစ္သက္စရာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...