Wednesday, August 28, 2013

ည' ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားတဲ့ တနဂၤေႏြ


ဘယ္သူ စိုက္ပ်ဳိးတဲ့ ေတာအုပ္လဲ…
ေနေျပာက္ ထိုးေလာက္စရာ မ႐ွိေအာင္ဘဲ
ပိန္းပိတ္လွခ်ည့္…

ပန္းတိုင္း ပြင့္ဖူးခြင့္ ႐ွိေသာ ေႏြဦးမွာေတာင္
ကိုယ့္အေမွာင္ နဲ႔ ကိုယ္ လုံေလာက္ေနခဲ့
ဒီ ခင္တန္း ဒီ ခ်ဳိင့္၀ွမ္း
ဒီ ဆူး႐ုိင္း ခ်ဳံခက္ေတြ ျဖန္႔က်က္လို႔
နက္သထက္ နက္ေၾကာင္း
ေတာ´ က ေတာ´ ပီသထားရဲ႕
ေလမိုး ျပက္ထရာ…
ေျမာက္ေလ သုန္ႏြဲ႕ရာ…
သစ္ႀကီး ၀ါးႀကီး ကၽြမ္းၿမိဳက္ရာ…
ေခ်ာင္း႐ုိးတေလွ်ာက္လို တသြင္သြင္ေပါ့…

ညွင္းသြဲ႕ လင္းလဲ့ေသာ အခါ မ႐ွိ၊
စိုးစီ ရစ္သီေသာ အခါ မ႐ွိ၊
ႏွစ္စဥ္ ႏွွစ္စဥ္
 အုံ႔ဆိုင္းလာေသာ အမႈိင္းအမႊားမ်ားပဲ…..
ေန႔စဥ္ ေန႔စဥ္
သိုင္းရီလာေသာ အႏြယ္အခက္မ်ားပဲ…..
အ႐ုိင္းဆန္ထားၿပီး…
စမ္းကေလး တစ္ေပါက္မွ မစီးလြင့္
ဆားကေလး တစ္က်င္းမွ မၾကဲခ်င့္ဘဲ
ၾကမ္းထ ေသြ႔ႏြမ္းမႈသက္သက္သာ
အထပ္ထပ္ ေတာ္လည္းပဲ့တင္ထားေတာ့…..တယ္။    ။




3rd August 2009

No comments:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...