ဒီရက္ေတြထဲ
သူငယ္ႏွပ္စားေလးလို ေငးေနမိတဲ႔ အခါေတြ ႐ွိခဲ႔တယ္
ဒီမနက္ေတြထဲ
မ်က္လုံးေတြ မွိတ္တဲ႔အခါမွ ျမင္ေနရမွာလည္း
စိုးခဲ႔တယ္
အထူးတလည္ ...
ေလေျပေသြ႕တိုင္း
သူ႕ ရယ္ဟန္ကေလး ႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ဆီ
ေတြးေနမိရမယ္႔ ႏွစ္ကာလမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး
မည္သို႔ လုပ္လိုက္သည္မသိ
လူေလးေယာက္ လဲက်သြား ဆိုတဲ႔
တစ္ေခတ္က တင္ဆက္ပုံမ်ားလို
ဆန္းဆန္းၾကယ္ၾကယ္ ...
ယုံတတ္မွေတာ႔ ယုံအပ္စရာပါပဲ
ဒီဘက္ရင္အုံဆီက
အခါခပ္သိမ္း ျမည္ဟည္းေနေသာ အသံအေၾကာင္း
စကားစပ္ရရင္သာ
အလြမ္း နဲ႔ ေ႐ြ႕တဲ႔ စကၠန္႔ေတြခ်ည္းသက္သက္
ေျပာျပဖို႔ ႐ွိတယ္…။ ။
21st August 2009
No comments:
Post a Comment